ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ

Τραγούδι νόστου
κάθε βράδυ
πλέκει
με γυμνό το δίκοπο τ’ αγκάθι
βιασμένο περιγιάλι η χλωρή της η ματιά,
ξάφνιασμα φεγγαρίσιο
-βάρκας τριξίματα από κάτω, οιμωγές,
φευγιό απελπισμένο-
κόρη Ανδρομέδα
με μαντήλα
στα σκοινιά.