Πρόκειται για την ιστορία ενός ανθρώπου, δίχως πατρίδα ή ιδεολογία, που χωρίς τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, περιπλανιέται στην “Έρημο και τη Ζούγκλα”, εκπροσωπώντας έναν έμπορο όπλων, ο οποίος στις δημόσιες δραστηριότητές του έχει τη φήμη μεγάλου ευεργέτη. Ο ήρωας επιζητεί μια συνεχή φυγή, όχι από την μάζα των ανθρώπων, που είναι αφόρητα προβλέψιμη και ανιαρή, αλλά από τον ίδιο τον εαυτό του. Προσπαθεί, μέσα στη διαλυτική επίδραση του ήλιου της ερήμου και στη ναρκωτική ηγεμονία της ζούγκλας, να καθυποτάξει κάθε αίσθηση της συνείδησής του. Στο τέλος, όμως, αυτή τον “διαλύει”, οδηγώντας τον στην πλήρη αυτογνωσία και την τρέλα.

Οι περιοχές, που διαδραματίζονται τα επεισόδια του βιβλίου, είναι φανταστικές. Οι λαοί, οι άνθρωποι δεν είναι τίποτε άλλο από μια ζωντανή αναπαράσταση των ζωωδών ενστίκτων της ανθρώπινης φύσης, από τη στιγμή που, όπως δηλώνει ο συγγραφέας του, “Τον πρώτο μας φόνο τον κάνουμε όταν δολοφονούμε το παιδί μέσα μας!”