Γκλιάτη - Χασιώτη Σοφία
Τίτλοι
Περιγραφή:
Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται προσωπικές μνήμες, αφηγήσεις και παλιότερες καταγραφές (βιβλία, εφημερίδες, αρχεία) για το Μαρκόπουλο Μεσογείων και το λιμάνι του, το Πόρτο Ράφτη, από τα μέσα περίπου του 19ου αιώνα μέχρι τη δεκαετία του 1970.
Υπάρχει πλούσιο υλικό που καλύπτει προσωπικές, οικογενειακές, λαογραφικές, πολεμικές, κατοχικές, οικονομικές (αγροτικές, κτηνοτροφικές, εμπορικές κ.λπ.), κοινωνικές, αρχιτεκτονικές, συγκοινωνιακές, τοπωνυμικές, γλωσσικές, θρησκευτικές και λοιπές πλευρές της αρβανίτικης ζωής στα παλιά Μεσόγεια. Σκιαγραφούνται, εξάλλου, ποικίλες προσωπικότητες του τόπου και της εποχής, η δράση των οποίων στις μικροκοινωνίες εκείνες έχει απαθανατιστεί στη συλλογική μνήμη και στις γραπτές μαρτυρίες: μια σπουδαία δασκάλα, ένας αξιόλογος παπάς, ένας δαιμόνιος πηγαδάς, ο πρώτος ντόπιος φαρμακοποιός κ.λπ.
Η συγγραφέας έχει επιλέξει τη μέθοδο των αυτόνομων κεφαλαίων, που κάνει ευκολότερη και πιο τερπνή την ανάγνωση, ενώ οι πολλές φωτογραφίες εντός και εκτός κειμένου ζωντανεύουν το λόγο της.
Περιγραφή:
To βιβλίο αυτό είναι μια σύντομη καταγραφή της ιστορίας του Πόρτο Ράφτη από την Αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Η αρχαιολογική σκαπάνη απέδειξε ότι μεγάλος αριθμός λαών πέρασαν από τα χώματα αυτά και όχι μόνο προσπάθησαν να επιβιώσουν, αλλά δημιούργησαν και έναν εξαιρετικό πολιτισμό, λειτούργησε σαν σταυροδρόμι, αλλά και σαν χωνευτήρι λαών και πολιτισμών. Τα Μεσόγεια και το Πόρτο Ράφτη συνέβαλλαν στην ανάπτυξη της Αθήνας από αρχαιοτάτων χρόνων ,αφού και η επικοινωνία ήταν άμεση διά της Στειρίας οδού.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε το λιμάνι του Πόρτο Ράφτη, στις διά θαλάσσης επικοινωνίες με τον γνωστό τότε κόσμο. Από εδώ πέρασαν εκατοντάδες περιηγητές και προσκυνητές στο δρόμο προς τους Αγίους Τόπους, αλλά και αρχαιοκάπηλοι που καταλήστεψαν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς, εμφανιζόμενοι ως αρχαιόφιλοι.
Από το Πόρτο Ράφτη έφυγε για τη Μέση Ανατολή, με τη βοήθεια των φτωχών ψαράδων, ένας σημαντικός αριθμός Βρετανών και Ελλήνων για να συνεχίσουν τον πόλεμο κατά του Άξονα ή να υπηρετήσουν την ελεύθερη εξόριστη ελληνική κυβέρνηση.
Σήμερα είναι ένα θέρετρο με πολλούς επισκέπτες το καλοκαίρι, που όμως εξελίχθηκε και σε μόνιμη κατοικία πολλών κατοίκων. Είναι ένα διαμάντι των Ανατολικών Ακτών της Αττικής που πρέπει να διαφυλάξουμε.
Περιγραφή:
Από τα 1.400 περίπου κείμενα που έγραψε σε εφημερίδες του Μεσοπολέμου ο θρυλικός “Οδοιπόρος” Δημήτρης Χατζόπουλος (1872-1936), η Σοφία Γκλιάτη-Χασιώτη ανθολόγησε σαράντα τρία, σχετικά με την Αττική. Τα άρθρα αυτά δημοσιεύτηκαν το διάστημα 1919-1923 και αναφέρονται σ’ ένα νοητό “τρίγωνο”, με κορυφές τον Υμηττό, τη Ραφήνα και το Σούνιο, δηλαδή χοντρικά τα Μεσόγεια και τη Λαυρεωτική, συν την προσθήκη των Πεταλιών.
Ο Χατζόπουλος ήταν αληθινός οδοιπόρος, που μάλιστα περπατούσε πολύ και τις νύχτες.
Φιλοξενούνταν στα τοτινά αρβανίτικα σπίτια, έμπαινε σε σπηλιές, κατέβαινε σε απρόσιτες παραλίες, ζούσε από κοντά θερισμό, αλώνισμα, τρύγο και πάτημα σταφυλιών, έπαιρνε μέρος σε πανηγύρια, αναγνώριζε αρχαία φράγκικα ή τούρκικα απομεινάρια, άκουγε τις τοπικές προφορικές παραδόσεις. Και μετά, καθόταν κι έγραφε. Μετά, όχι πριν, ούτε από το γραφείο του.
Πολλά άρθρα συμπληρώνονται από φωτογραφίες, ιδίως εποχής, και νεότερα κείμενα, δηλαδή στοιχεία που “συνομιλούν” μαζί τους.